9 listopad 2023 R E K L AMA Rozszerzonego zakresu zastosowania w budownictwie konstrukcji z drewna, co pozwoli na rozwój i nowe możliwości dla wielu podmiotów, spodziewa się minister rozwoju i technologii, przedstawiając projekt rozporządzenia zmieniającego zapisy obowiązującego Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Został on opublikowany we wrześniu na stronach Rządowego Centrum Legislacji. Proponowane zmiany mają na celu umożliwienie szerszego zastosowania elementów drewnianych przy wznoszeniu budynków, co będzie miało wpływ na rozwój inwestycji i nowe możliwości inwestycyjne dla wielu podmiotów działających w obszarze budownictwa. Przykłady ze Szwecji i Niemiec W uzasadnieniu napisano, że w Szwecji do 1994 r. wolno było budować budynki o konstrukcji drewnianej maksymalnie dwukondygnacyjne. Powodem tych obostrzeń były kwestie pożarowe. Jednak w wyniku wielu przeprowadzonych badań oraz z uwagi na rozwój możliwości zabezpieczeń przeciwpożarowych, obostrzenia te zostały zniesione i od 1994 r. wolno tam budować budynki wielokondygnacyjne o konstrukcji drewnianej. Są to zarówno budynki wznoszone przy pomocy masywnych elementów płytowych z drewna klejonego warstwowo, jak i szkieletowe, wykonywane z zastosowaniem drewna klejonego warstwowo i użebrowanych płyt z LVL. Podobnie w Niemczech – do niedawna możliwe było wznoszenie obiektów o konstrukcji drewnianej jedynie do trzech kondygnacji. Ale dzięki prowadzonym licznym badaniom wypracowywane są rozwiązania umożliwiające dostosowanie wielokondygnacyjnych budynków o konstrukcji drewnianej do obowiązujących przepisów, w tym pożarowych. Musterbauordnung MBO 2002 dzieli obiekty budowlane na 5 klas, przy czym budowa obiektów drewnianych dopuszczona jest przez obecnie obowiązujące w tym kraju prawo do klasy czwartej – obiekty o wysokości do 13 m i powierzchni kondygnacji do 400 m2, przy czym jako wysokość przyjmuje się poziom podłogi ostatniej kondygnacji. Jeśli chodzi o budowę obiektów klasy 4, o konstrukcji drewnianej, w kwestii tej istnieją obostrzenia i odpowiednie wymogi, np. konieczność obudowania konstrukcji drewnianej, rozprowadzenie instalacji w przestrzeni dodatkowej: konstrukcja drewniana obudowana jest dwustronnie płytą gipsowo-kartonową, następnie montuje się profile dystansowe i kolejną płytę, a w przestrzeni wyznaczonej przez dodatkowy profil – instalacje. Natomiast w stosunku do obiektów zaliczanych do niższych klas podejście jest bardziej liberalne. W obiektach o wysokości do 7 m elementy konstrukcji drewnianej, niezależnie od tego, czy są to układy słupowo-ryglowe, szkieletowe, ramowe czy system ścian z drewna klejonego, mogą być widoczne bez zabezpieczeń. Nie ma tu znaczenia, czy obiekty te stanowią budynki jednorodzinne, wielorodzinne czy obiekty użyteczności publicznej. Dopuszczalne belki i słupy z drewna klejonego Projekt nowelizacji rozporządzenia zakłada dodanie w paragrafie 216, ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. dodanie pkt. 4 w brzmieniu: „Dopuszcza się stosowanie konstrukcyjnych elementów liniowych, w szczególności belek i słupów, wykonanych z drewna klejonego w budynku niskim (N) i średniowysokim (SW)”. – Dzięki takiej zmianie – argumentuje minister – będzie możliwe wykonywanie słupów czy belek z drewna struganego, dobrej jakości, bez konieczności stosowania kosztownych i niekorzystnych dla środowiska zabezpieczeń ogniochronnych, od których używania odstępuje się w wielu krajach. Z uwagi na charakterystykę przekroju poprzecznego – pole przekroju, elementy zazwyczaj masywne – elementy te nie stanowią bezpośredniego zagrożenia pożarowego, a dodatkowo charakteryzują się wysoką klasą odporności ogniowej, co wpływa na bezpieczeństwo budynku. Pozwoli to na wykonanie dźwigarów drewnianych nad salą widowiskową, pływalnią itp., ale również widocznych, drewnianych elementów konstrukcyjnych w budynku użyteczności publicznej. Budynki mieszkalne do 5 kondygnacji W par. 232 projekt przewiduje dodanie ust. 8 w brzmieniu: „Wewnątrz warstwowego elementu oddzielenia przeciwpożarowego w budynku niskim (N) i średniowysokim (SW) – ZL IV do 5 kondygnacji nadziemnych włącznie dopuszcza się stosowanie elementów nośnych wykonanych z drewna, o klasie reakcji na ogień nie niższej od D-s2, d0, jeżeli przegrody te charakteryzują się podwyższoną klasą odporności ogniowej o 30 min w stosunku do określonej w tabeli w ust. 4 oraz nie spowoduje to rozprzestrzeniania się pożaru do sąsiedniej strefy pożarowej”. Wprowadzenie tego przepisu pozwoli na wznoszenie budynków o konstrukcji drewnianej – budynków niskich (N) oraz średniowysokich (SW) (ale tylko budynki mieszkalne – kategoria zagrożenia ZL IV) do 5 kondygnacji nadziemnych włącznie. Podwyższenie klasy odporności ogniowej przegród nie będzie stanowiło problemu technicznego, a umożliwi dodatkowe zabezpieczenie, mające na uwadze bezpieczne użytkowanie tych budynków na przestrzeni lat. Schody z elementów drewnianych W paragrafie 249, po ust. 5 zaproponowano dodanie ust. 5a w brzmieniu: „W przypadku budynku średniowysokiego (SW) – ZL IV do 5 kondygnacji nadziemnych włącznie – wykonanego w klasie odporności pożarowej „C”, wewnątrz biegów, spoczników schodów oraz pochylni o budowie warstwowej, służących do ewakuacji, dopuszcza się występowanie nośnych elementów drewnianych o klasie reakcji na ogień nie niższej od D-s2, d0, jeżeli biegi, spoczniki schodów oraz pochylnie posiadają klasę odporności ogniowej podwyższoną o co najmniej 30 min od wymaganej, określonej w ust. 3, oraz nie przyczyniają się do rozprzestrzeniania się pożaru”. Przepis zawiera więc warunek, że biegi, spoczniki schodów oraz pochylnie muszą posiadać klasę odporności ogniowej podwyższoną o co najmniej 30 min od wymaganej, określonej w ust. 3 w § 249 rozporządzenia oraz nie przyczyniają się do rozprzestrzeniania się pożaru. Takie rozwiązanie pozwoli na wykonywanie bezpiecznych klatek schodowych o układzie warstwowym, przy wykorzystaniu drewna jako elementów nośnych. Ministerstwo argumentuje, że zmiany obowiązującego rozporządzenia będą miały pozytywny wpływ na sektor mikroprzedsiębiorstw, małych przedsiębiorstw i na przedsiębiorstwa działające w obszarze związanym z projektowaniem budynków, przy czym zaproponowane rozwiązania nie są sprzeczne z prawem Unii Europejskiej. Choć powyższym zapisom daleko jeszcze do zasad stosowanych w wielu europejskich krajach, to nowe przepisy zakładają przełamanie bariery obaw w stosunku do wielopiętrowego budownictwa drewnianego w naszym kraju. Duża zasługa w tym stowarzyszeń związanych z budownictwem drewnianym i środowisk naukowych, które licznymi badaniami i eksperymentami przekonują instytucje rządowe do łagodniejszego spojrzenia na drewno inżynieryjne w krajowym budownictwie. Żeby obiekty wznoszone przez polskie firmy w Skandynawii czy w Niemczech mogły być wznoszone także w kraju. l W Niemczech dopuszczona jest budowa obiektów drewnianych o wysokości do 13 m, ale jako wysokość przyjmuje się poziom podłogi ostatniej kondygnacji. Zielone światło dla drewna w budynkach! PRAWO BUDOWLANE | Nowe przepisy bardziej europejskie Projekt nowelizacji rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki, ma na celu umożliwienie szerszego zastosowania elementów drewnianych przy wznoszeniu budynków. tekst i fot. Janusz Bekas
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz